ខេត្តព្រះសីហនុ ៖ ឯកឧត្តម សាយ សំអាល់ រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងបរិស្ថានបានលើកឡើងថា «កម្ពុជាប្តេជ្ញាចំពោះគោលការណ៍ផែនការខៀវ (Blue Print) ប្រកបដោយចីរភាព សមធ៌ម និងភាពធន់ សម្រាប់ការអភិវឌ្ឍសេដ្ឋកិច្ច-សង្គមរបស់យើង»។ នេះជាប្រសាសន៍របស់ឯកឧត្តមក្នុងឱកាសអញ្ជើញជាអធិបតីភាពក្នុងវេទិការដ្ឋមន្ត្រី លើកទី៧ នៃភាពជាដៃគូក្នុងការគ្រប់គ្រងបរិស្ថានសមុទ្រអាស៊ីបូព៌ា នៃអង្គមហាសន្និបាតសមុទ្រអាស៊ីបូព៌ា ឆ្នាំ២០២១ នាព្រឹកថ្ងៃទី០២ ខែធ្នូ ឆ្នាំ២០២១ នៅខេត្តព្រះសីហនុ។

ឯកឧត្តម សាយ សំអាល់ បានបន្តថា ឥឡូវនេះ យើងបានឈានចូលមកដល់ទសវត្សរ៍នៃវិទ្យាសាស្រ្តមហាសមុទ្រ និងការស្ដារប្រព័ន្ធអេកូឡូស៊ី ដូច្នេះយើងត្រូវចេះច្បាមចាប់យកឱកាសទាំងអស់ ដែលមាននៅចំពោះមុខ ដើម្បីសម្រេចបាននូវគោលដៅអភិវឌ្ឍន៍ប្រកបដោយចីរភាព រួមជាមួយនឹងទស្សនវិស័យ SDS-SEA របស់យើង។

ឯកឧត្តម បានគូសបញ្ជាក់ថា ប្រវត្តិសាស្រ្ត វប្បធម៌ សេដ្ឋកិច្ច និងសុខភាពក្នុងតំបន់ មានទំនាក់ទំនងយ៉ាងជិតស្និទ្ធជាមួយនឹងសមុទ្ររបស់យើង។ ដោយផ្អែកលើរបាយការណ៍សេដ្ឋកិច្ចពណ៌ខៀវរបស់ PEMSEA ជាមួយនឹងទិន្នន័យមកពីប្រទេសចំនួនដប់ សេដ្ឋកិច្ចមហាសមុទ្រត្រូវបានគេប៉ាន់ស្មានថា មានតម្លៃប្រហែល 1.4 ពាន់ពាន់លានដុល្លារអាមេរិក។

ក្នុងនាមជាមជ្ឈមណ្ឌលនៃជីវចម្រុះសមុទ្រក្នុងពិភពលោក និងមជ្ឈមណ្ឌលពាណិជ្ជកម្មដ៏មមាញឹកបំផុត តំបន់របស់យើងដើរតួនាទីយ៉ាងសំខាន់ក្នុងសន្តិសុខស្បៀង ការបង្កើតប្រាក់ចំណូល ជីវភាពរស់នៅ ការកម្សាន្ត ការការពារច្រាំងសមុទ្រ និងបទប្បញ្ញត្តិអាកាសធាតុ ក្នុងចំណោមប្រជាជនដទៃទៀត មិនត្រឹមតែនៅក្នុងតំបន់ ប៉ុន្តែនៅក្នុងពិភពលោកទាំងមូលផងដែរ។ ឯកឧត្តម សាយ សំអាល់ បានឱ្យដឹងថា វេទិកាថ្នាក់រដ្ឋមន្ត្រីលើកទី៧ នៃភាពជាដៃគូក្នុងការគ្រប់គ្រងបរិស្ថានសមុទ្រអាស៊ីបូព៌ានាពេលនេះ កាន់តែមានសារៈសំខាន់ថែមទៀតនៅពេលដែលយើងដាក់ផែនទីបង្ហាញផ្លូវរបស់យើង ដើម្បីជួយឱ្យតំបន់នេះឆ្ពោះទៅថ្ងៃអនាគតដ៏ល្អប្រសើរមួយ។

គួររម្លឹកឱ្យដឹងថា ក្រសួងបរិស្ថាន បានធ្វើជាម្ចាស់ផ្ទះនៃមហាសន្និបាតសមុទ្រអាស៊ីបូព៌ា ឆ្នាំ២០២១ និងវេទិកាថ្នាក់រដ្ឋមន្ត្រីលើកទី៧ នៃភាពជាដៃគូក្នុងការគ្រប់គ្រងបរិស្ថានសមុទ្ទអាស៊ីបូព៌ា ក្រោមប្រធានបទ «បង្កើតទសវត្សរ៍ថ្មីនៃសុខុមាលភាពសមុទ្រ មនុស្ស និងសេដ្ឋកិច្ច» ដែលប្រព្រឹត្តទៅរយៈពេលពីរថ្ងៃ ចាប់ពីថ្ងៃទី០១ ដល់០២ ខែធ្នូ ឆ្នាំ២០២១ នាខេត្តព្រះសីហនុ។ គោលបំណងសំខាន់ៗនៃការរៀបចំមហាសន្និបាតសមុទ្ររួមមាន៖ ទី១)ចែករំលែកមេរៀនជាបទពិសោធន៍ តាមដានវឌ្ឍនភាពការងារកន្លងមក និងពង្រីកបន្ថែមនូវការអនុវត្តយុទ្ធសាស្ត្រ ដែលបានប្រតិបត្តិនៅថ្នាក់តំបន់ ជាតិ និងរដ្ឋបាលថ្នាក់ក្រោមជាតិ។ ទី២)បង្កើតនិងរៀបចំឡើងវិញនូវយន្តការគ្រប់គ្រងដែលមានស្រាប់ និងជំរុញបង្កើតឱកាសថ្មីៗបន្ថែមទៀត សម្រាប់ភាពជាដៃគូក្នុងតំបន់ តាមរយៈបច្ចេកវិទ្យា នវានុវត្តន៍ ការវិនិយោគ និងហិរញ្ញប្បទាន ដើម្បីបន្តនិរន្តភាពនៃបរិស្ថានតំបន់ឆ្នេរ និងសមុទ្រ និងទី៣)កំណត់នូវផែនទីបង្ហាញផ្លូវដ៏ច្បាស់លាស់មួយ សម្រាប់ជាដំណោះស្រាយចំពោះបញ្ហាសមុទ្រនាទស្សវត្សន៍ខាងមុខ ដោយអនុលោមទៅតាមផែនការមួយទសវត្សរ៍របស់អង្គការសហប្រជាជាតិ នៃវីទ្យាសាស្រ្តមហាសមុទ្រ របៀបវារៈរបស់អង្គការសហប្រជាតិឆ្នាំ២០៣០ អនុសញ្ញាក្របខ័ណ្ឌសហប្រជាតិស្តីពីការប្រែប្រួលអាកាសធាតុ និងក្របខ័ណ្ឌជីវៈចម្រុះសកលក្រោយឆ្នាំ២០២០ ព្រមទាំងបណ្តាក្របខ័ណ្ឌពាក់ព័ន្ធនានា៕